தொழில்நுட்ப காதல் கவிதை

ஜடப்பொருளாய் இருந்த PC நான் 

உயிர் கொடுத்த OS நீ

வன்பொருளாய் திரிந்த என்னை 

மென்பொருளாய் திருத்தியவள் நீ 

Empty CD யாக இருந்த என்னை 

சங்கீத பேச்சினால் mp3 ஆக்கியவள் நீ

கணினி இயக்கும் உன் உள்ளங்கைக்குள் 

கண்ணியமாய் சிறைப்படும் mouse நான் 

நீ இழுக்கும் திசைக்கு வரும் 

ஜாய்ஸ்டிக் அடிமை நான் 

நீ மடி கொடுப்பாய் என்றால் 

உன் Laptop நான்

Type அடிக்கத் தெரியாத உன் பிஞ்சு விரல்களால் 

செல்லக் குட்டுகள் போடும் Keyboard நான் 

உன் ஸ்பரிசம் எனை அழுத்தும் என்றால் 

கணினியின் ON switch நான் 

நீ உற்று ரசிப்பாய் என்று தெரிந்திருந்தால் 

ஒரு Moniter ஆயேனும் நான் பிறந்திருப்பேன் 

Shutdown ஆகப் போனவன் உனைப்

பார்த்த கணத்தில் Reboot ஆகிப் போனேனே 

கண்ணே! நீ சூடுவாய் என்றால் 

நான் தான் உனக்கு வலைப்பூ 

முப்போதும் என் மனத்திரையில் ஓடும் 

Youtube வீடியோ நீ

அரட்டை பெட்டியில் வரும் Smily நீ 

அனுதினமும் நான் தேடும் Google நீ 

என் Hardisk நிரப்பிய ஒரே கவிதை நீ

என் அறிவுக்கண்ணை திறந்த விக்கிபீடியா நீ

என் சொப்பனங்களை ஆக்கிரமித்த ஸ்க்ரீன் சேவர் நீ

இருபத்து நான்கு மணி நேரமும் என்னுள் ஓடும் சேவர் நீ 

என் உள்ளத்தை அச்சடித்த கலர் பிரின்டர் நீ 

வைரஸ் தாக்கும் வரை தாமதிக்காதே 

விரைந்து வா! நீயும் நானும் 

இந்த இணையத்தால் இணைவோம்.

(எங்கோ வாசித்து எழுதி வைத்திருந்த தொழில்நுட்ப காதல் கவிதை)